ANDRE BEULLENS
Lorem Ipsn gravida nibh vel velit auctor aliquet.Aenean sollicitudin, lorem quis bibendum auci elit consequat ipsutis sem nibh id elit
ANDRE BEULLENS
André Beullens 1930-1976
André Beullens was een belangrijke vertegenwoordiger van de Belgische fundamentele schilderkunst, met o.a. Marthe Wéry, Dan Van Severen en Amédée Cortier. De stroming ontstond rond 1965 ongeveer tegelijk in Amerika en Europa en wortelde in de Amerikaanse colourfield painting van Barnett Newman, Mark Rothko en Ad Reinhardt. De fundamentele schilderkunst focuste zich op het schilderproces, waarbij basiselementen zoals lijn, kleur, compositie, medium, textuur, materiaal en werkwijze werden onderzocht. Ze was sterk verwant met de minimal art, die ongeveer tegelijkertijd ingang vond.
Beullens studeerde kunst in Brussel en verwierf aanvankelijk lokale bekendheid met kleinschalige, aan het surrealisme en magisch realisme schatplichtige schilderijen in de stijl van René Magritte en Paul Delvaux. Hoewel toen uitgesproken figuratief, zijn in deze werken al kenmerken van Beullens’ latere abstracte werk te zien: zijn aandacht voor de werking van licht op kleur en voorliefde voor kleurbanen en -nuanceringen. Rond ’61 bekeerde hij zich tot de niet-figuratieve kunst.
Beullens toenmalige experimenten leidden tot zijn eerste bekende abstracte reeks ‘Ephémérides’. Binnen een geometrische basisstructuur liet hij licht en kleur naar de rand van het doek uitdeinen, waardoor de ene kleurbaan geleidelijk overging in de andere. Het zette de toon voor de rest van zijn carrière.
In de 2de helft van de jaren ‘60 was Beullens maniakaal begeesterd door de wisselwerking tussen licht en kleur en onderzocht hij deze door middel van subtiel overvloeiende kleurgradaties binnen strenge geometrische composities.
Vanaf de jaren ‘70 verschoof Beullens’ interesse meer naar kleur op zich en gebruikte hij deze niet langer als lichtverdeler. Hij begon zijn kleuren minder volgens het kleurenprisma maar meer willekeurig te kiezen. Zijn werken evolueerden naar pure monochromen. Bij de schilderijen die hij creëerde kort voor zijn dood fungeerde de expositieruimte mee als aflijning, waardoor zijn werk – conform de minimal art – voor in-situ-schilderkunst kon doorgaan. Onder meer door zijn vroege dood kreeg Beullens nooit de erkenning die hij verdiende. Toch wordt hij vandaag gezien als een unieke figuur binnen de Belgische fundamentele schilderkunst, omwille van zijn uniek, doorgedreven onderzoek naar de lichtwerking van kleur.
