IBRICH GEES

IBRICH GEES( 1984)

Het werk van Ibrich Gees laat zich onderverdelen in enerzijds een vrolijke en kleurrijke, anderzijds een veeleer duistere of monochrome wereld vol ruis. In de kleurrijke weken heerst een schitterende ordening, die tegelijk ruimte laat voor fantasie of ontsnapping. Laat u echter niet misleiden door het schijnbaar speelse karakter, want naast de nood aan ordening heerst tegelijk de drang om er net in verst(r)ikt te geraken. De nood aan zekerheid binnen een vast kader is voor haar een belangrijk gegeven; deze beeldende wereld vormt echter een bevrijdende uitlaatklep.

Naast de schilderijen met kleurrijke lijnen die samen de vorm van een raster aannemen, zijn er die met vlakken waarvan de kleuren meer ruis vertonen. Nu eens dialogeren ze op aparte, dan weer binnen dezelfde dragers. In dat laatste geval is de grenslijn tussen de contrasterende kleurvakken soms strak, soms fluctuerend.
Als drager voor haar werken gebruikt Ibrich niet zelden mdf
Schilderen is voor Ibrich Gees een middel tot communicatie, gebaseerd op het doorbreken van repetitieve patronen en hei ontsluiten van duistere gebieden. Grenzen worden vervaagd of doorbroken, rasters worden ontsluierd of losgeweekt. Zo creëert ze een wereld die balanceert tussen standvastigheid en vrijheid, tussen vreugde en angst, tussen verwarring en ordening, tussen chaos en evenwicht.. zoals het leven zelf.

Ibrich Gees blijft haar artistieke en technische bagage uitbreiden in de meesterjaren van de Gentse Academie (DKO), waar ze in haar atelier geconcentreerd doorwerkt aan een oeuvre in evolutie.